Doktorumun İşi Zor
“Efendim, haber maber dinlemek ister miydi¬niz? Isterseniz açik kalsin. Özür dilerim. Bir an gaflete gel¬dim, odada fazladan ses olmasin diye kapattirmak istedim, siz¬leri düsünemedim. Size sormadim. Çok özür diliyorum. Isterseniz açik kalsin.”
Biraz mahcup olmus gibiydi.
“Siz bilirsiniz, doktorum. Biz haberleri daha yakin¬dan izliyo¬ruz, Ankara’da haberlerin içinde yasadi¬gimiz gibi olaylarin da çok zaman ortasindayiz, en azindan yanibasindayiz, burada da televiz¬yonla ilgilenmenin bir manasi yok. Nasil is¬terseniz öyle ya¬pin, ister açin, ister kapatin. Biz isimizi bir an önce bitirelim ve Ankara’ya, evimize dönelim, isteriz. Yoksa bize ne bu televizyon ha¬berlerinden...”
Rahatladi. Demek, televizyon kapatilabilirdi. Yanlis bir harekette bulunmadigi sonucuna vardi.