Orpheus'un Parçalanışı

PARÇALANIŞI

Postmodern Bir Edebiyata Doğru

IHAB HASSAN

Orpheus’un Parçalanışı’nda Ihab Hassan, modernizmden

postmodernizme ilerleyen süreci biçim değişimi üzerinden

ele alıyor ve eserde yer alan modernizm-postmodernizm

karşılaştırmasıyla dikkat çekiyor.

Avangard, modern, postmodern, neo-avangard… söylem

dünyasının çapraşık ilişkilerle sürekli dönüşen tarihine

Hassan da özgün bir tarif sunuyor. Sade, Hemingway,

Kafka, Genet ve Beckett okumaları üzerinden ilerleyen

bu süreç, değişen form anlayışıyla gürültüden sessizliğe

doğru giden bir edebî anlayışı okura sunuyor. Anlamın

anlamsızlıkta anlam kazandığı, söylemin sessizlikte kendini

bulduğu bu yaklaşımla Hassan kendi edebî dilini kurduğu

yeni bir alan yaratıyor.

Modernite tüm yıkıcılığıyla dünyada hüküm sürerken bir

yerlerde Orpheus’un ilham veren lirinin sesi susturuluyor,

sessizlikle, biçimsizlikle, anlamsızlıkla, bilinen tüm

kalıpların yıkılışıyla yeni bir söylem dünyası inşa ediliyor.

Bir tarafta sanatın sahipleri, bir tarafta sanattan dışlanan

ama onu kendi biçimiyle yoğuranlar.

Hassan bu eserle, ikinci grubun sessiz sesi olmak,

Orpheus’u geri çağırmak istiyor